مسعود رضاییان مدیرعامل باشگاه ملوان در مورد سقوط تیمش به لیگ دسته ی اول متنی به شرح زیر منتشر کرد :
بنام خداوند جان وخرد
بعضی وقت ها که حرف زدن خیلی دشوار میشود حداقل میتوانی با دل نوشتههایت و با قلمت با مردم ارتباط برقرار کنی ، با آن ها حرف بزنی احساس تلخ و مشترک خود را با آن ها تقسیم کنی اما امروز دل شکستگی به قلمت هم سرایت کرده ، نه ذهنت یاریات میدهد و نه قلمت ، اندوهی بی پایان سراسر وجودت را فرا میگیرد تا حتی توان معذرت خواهی کردن درست را هم از دست بدهی .
آمار و احتمالات ، زیارت و خواندن نماز در حرم ، انگیزه ی بالای بچهها ، همه جوره فراهم کردن امکانات لازم برای ماندن تیم از سوی کادرفنی و هیات مدیره و …. هیچ کدام نمیتوانند جلوی شلیک آن دو گلوله مرگبار را به پیکر قوی سپید انزلی بگیرند . این سقوط قابل پیش بینی بود اما قابل فهم نیست ، باورکردنی نیست و از همه بدتر تحمل کردنی هم نیست . به عنوان ناخدای این کشتی اینک به گل نشسته از همه ی عاشقان دل خسته ی ملوان از ته دل عذرخواهی میکنم که کشتی به منزل نرسید .
صفر تا صد مسوولیت این ناکامی بر دوش من است و از همه ی بزرگواران استدعا دارم فرزندان برومند خودتان ، بازیکنان ملوان را در برهه ی بسیار حساس وخطیر تنها نگذارید و همچون دریای شمال با سخاوت باشید و مطمئن باشید که همه ی بازیکنان ، کادرفنی و سرپرستی از اولین روز شروع تمرینات تا ساعت 8 شب جمعه ی سیاه 24 اردیبهشت یک لحظه کم فروشی نکردند .
قسم میخورم که هرگز از زبانم و یا قلمم در مدح و ستایش هیچ انسانی ، استفاده ی ابزاری نکردهام و نه خواهم کرد اما در طول 8 ماهی که مهمان شما بندرنشینان مهمان نواز بودم ، دیدم که هیات مدیره و در راس آن ها ، رییس هیات مدیره بسیار فراتر از وظیفه ی سازمانی خود عمل کردند ، آن ها تیمی را که شب قبل از ورود به لیگ برتر بی یارو یاور و بدون مالک یا حامی مالی تنها مانده بود ، تحویل گرفته و بیش از توان خود حمایت کردند .
بی گمان در سقوط تیم ملوان عوامل بسیار زیادی دخیل بودهاند که پرداختن به همه ی آن ها در مجال این نوشته نیست ، اما برای مداوای تن زخمی و از جنگ بازگشته ی ملوان مرور و بررسی این عوامل ضروری است .
برای این که قوی سپید دوباره بلند شود و برفراز آسمان لیگ برتر پرواز بس فاخرانه داشته باشد وقت تنگ است و امروز هم دیر است . باید در سایه ی لطف و حمایت شما همیشه حامیان این تیم و خرد جمعی پیشکسوتان و مسوولین ، فصل گذشته را به خوبی تجزیه و تحلیل نماییم تا بدانیم چه کارهایی باید می کردیم که نکردیم و چه کارهایی کردیم که نباید می کردیم .
اینک زمان انتقال خشم نیست ، زمان مجازات نیست ، زمان زمان باز سازی در سایه ی اندیشه است . زمان دوباره ساختن ملوان است . بودن یا نبودن من یا یکایک بازیکنان و اعضای کادرفنی و سرپرستی تیم و کارکنان باشگاه اصلاً اهمیت ندارد . آن چه که مهم است ، برپاخاستن دوباره ی ملوان است .
خشم و کینه ها را دفن کنیم ، مراسم مجازات را تعلیق کنیم و برای از نو ساختن به پا خیزیم البته با شما که بدون شما ملوان تنها می ماند .
ملوان کشتی عشق است
یا رب ناخدایش باش
یا علی
مسعود رضاییان
مدیرعامل
——-
(خبرگزاری فارس به نقل از سایت باشگاه ملوان)
0 replies on “دلنوشته ی مدیرعامل باشگاه ملوان بعد از سقوط”
داستان زيبا و بي محتوايي بود !
ما منتظر استعفا و عذرخواهي اعضا همچنان هستيم ! شانس آورديم كي طي هشت ماهي كه شما شاهد هستيد فراتر از حد وظيفه ی سازماني خود عمل كردید و گرنه ممكن بود تيم به علت بی كفايتي مستقيم به دسته ی دوم سقوط كند !
خرد جمعي و پيشكسوتان و … شوخي تلخي است !!! از بهمن خان صالح نيا پيشكسوت تر هم در انزلي و گيلان و شايد ايران هم داريم ؟ كسي كه نهال ملوان را كاشت و بزرگ كرد و بارور نمود و همه ی آقايان ميراث خوار زحمات ايشان هستند ، آن وقت در كمال وقاحت از حضورش در هيات مديره ی ملوان جلوگيري مي كنند !
حالا با آن كه شما را سپر بلا كرده اند ، براي كنترل افكار هواداران زخم خورده ، ولي باز گلی به جمال شما كه با وجود غيربومي بودن ، آن قدر انصاف داشتيد كه يك عذرخواهي خشك خالي بكنيد . از ماست كه بر ماست !!!