گرایش تازه ی بازیکنان درجه ی یک لیگ برتر به بازی در تیم‌های درجه چندم اروپا و گذر کردن‌شان از مبالغ گزافی که می‌توانند در لیگ ایران به دست آورند ، دلیلی دارد که مهم‌تر از دلایل طرح شده در روزهای اخیر است .
اگرچه تمایل کارلوس کی‌روش به استفاده از بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ‌های اروپایی باعث ترغیب بازیکنانی مثل احسان حاجی‌صفی ، رامین رضاییان و دیگران شده اما مساله ی تازه ی کوچ ستاره‌ها از لیگ ایران نشانه‌یی از نکات کلیدی دیگری است که باشگاه‌های ایرانی انگار تمایلی به دریافت آن هشدار اصلی ندارند .
بی‌اعتباری تیم‌های لیگ برتر عامل اصلی کوچ ستاره‌هاست . این بی‌اعتباری از چند سو پدید آمده است ، بی‌اعتباری مالی ، بی‌اعتباری فنی ، فقر در زمینه ی امکانات و البته فراهم نکردن فضای رشد برای بازیکنان . می‌دانید چه اتفاقی رخ داده ؟ باشگاه‌هایی که تا دیروز فکر می‌کردند با قراردادهای گزاف هر بازیکنی را به امضا مجبور می‌کنند ، حالا می‌بینند که پول و آوازه ی باشگاه‌شان هم اعتباری ایجاد نمی‌کند و هر بازیکنی که فرصتی حداقلی برای بازی در اروپا ، حتی در لیگ‌ها و تیم‌های درجه ی چندم را پیدا کند ، دیگر به میلیاردهای بی‌اعتبار در باشگاه‌های ایرانی فکر نخواهد کرد .
این بی‌اعتباری تیم‌های لیگ برتر محصول مدیریت بی‌خردی است که هرگز برای فردای خود برنامه ندارد و تمام باشگاهداری را در خرید چند بازیکن خلاصه کرده است . وقتی تیم‌های ایرانی نه زمین تمرین مناسب دارند ، نه با بازیکنان خود رفتار حرفه‌یی پیشه می‌کنند و نه سطح آموزش را در تیم‌های خود بالا می‌کشند و نه نزدیک می‌شوند به استانداردهایی که در لیگ‌های درجه چندم اروپا هم رعایت می‌شود ، کارشان می‌رسد به اینجا که دیگر هیچ ستاره‌یی با رغبت پیراهن‌شان را نمی‌پوشد و اعتباری برای آن ها در ذهنش نهادینه نشده .
مساله فقط این نیست که کی‌روش بازیکنان شاغل در اروپا را به بازیکنان لیگ ایران ترجیح می‌دهد ، مساله این است که کی‌روش پیام و هشدار تند و صریح داده و در باشگاه‌های ایرانی هیچ‌کس آن را نشنیده است : « این فوتبال تا چند سال دیگر روی سر شما خراب می‌شود . »
باشگاه‌های ایرانی نمی‌خواهند هشدار را بشنوند . برای این مدیران با این سیاق مدیریت ، شنیدن و درک هشدار کی‌روش منافع کوتاه مدت را به خطر می‌اندازد . نمی‌خواهند بدانند که با این کیفیت آموزش ، با این کیفیت زمین‌های تمرین و مسابقه ، با این قراردادهای گزاف با بازیکنان متوسط و با این بی‌تعهد بودن در پرداخت همان قراردادهای گزاف ، به ورشکستگی اقتصادی و فنی رسیده‌اند و یک نشانه از همین ورشکستگی ، بی‌علاقه بودن بازیکنان برای بازی در لیگ ایران است . هر بازیکنی در کوچک‌ترین فرصتش کوشش می‌کند که به فوتبال اروپا پناه ببرد و پنجره‌های تازه‌یی در زندگی حرفه‌یی خود بگشاید و در این مسیر از میلیاردهایی که شاید در لیگ ایران به پایش می‌ریزند ، می‌گذرد .
قراردادهای میلیاردی باشگاه‌های ایرانی اعتبار از کف داده و پول هم دیگر چاره ی کار نیست . با پول‌های گزاف به بازیکنان هرگز به یک باشگاه واقعی تبدیل نشدید و حالا همان بازیکنان اعتباری برای پول‌های شما قایل نیستند .
"فرشاد کاس نژاد - ایران ورزشی - 96.04.20"
