این مربی با سابقه ی فوتبال ایران مسابقات المپیک را دنبال می‌کند و به شدت از گریه‌های محمد بنا ناراحت شده است . او در این مورد به ایلنا گفت : « نمی‌دانم چه بگویم . من بیشتر از بنا اشک ریختم ؛ برای زحماتی که این مرد بزرگ کشید . کشتی محلی از اعراب در ورزش‌های ما نداشت . ما در تمام تاریخ مان مدال برنز خدا بیامرز محمد پذیرایی را داشتیم . یک مدال طلای خدا بیامرز فیروز علیزاده را در آرژانتین داشتیم . مدال نقره ی آقای علی‌آبادی در مونیخ را داشتیم . خود آقای بنا مدال طلای آسیا و مدال نقره ی مسابقات جهانی را دارد .
بنا می‌آید و با شجاعت و درایتش قهرمانی تحویل می‌دهد که دیگر نمی‌شود به این اتفاق گفت قهرمان ؛ بلکه آن ها سوپر قهرمان هستند . »
مایلی کهن ادامه می دهد : «حمید سوریان فقط اسطوره ی ایران نیست ؛ او اسطوره ی کشتی جهان است . کسی که من فکر می‌کنم بعد از کارلین ، قهرمان افسانه‌یی کشتی ، افسانه ی کشتی جهان است . خیلی ها باید بدانند همه چیز مدال نیست . من فکر می‌کنم مردم ما الان محمد بنا را بیشتر از گذشته دوست دارند . بیشتر از قبل به آقای بنا اعتقاد دارند . سوریان همیشه برای مردم محترم بوده است و خواهد بود . بقیه ی بچه‌ها هم زحمت خودشان را کشیدند و یک سال در اردو بودند ؛ امید نوروزی ، قاسم رضایی ، عبدولی و باباجان زاده . من چیز زیادی از کشتی نمی‌دانم اما من فکر می‌کنم حمید سوریان با این که باخت ، زیباترین کشتی‌ها را گرفت .
سوریان هفت امتیاز جلو بود اما اتفاق نادر در کشتی فرنگی افتاد و سوریان کشتی را باخت . چیزی از ارزش های حمید کم نمی‌شود و همیشه عزیز بوده و خواهد ماند . همه ی کشتی‌گیران برای ما عزیزند ؛ همه‌ی شان زحمت کشیدند . آقای بنا به عنوان سردار این ورزشکاران زحمت زیادی کشید و هیچ کس نمی‌تواند منکر زحمت‌های بنا شود . به نظر من باید مجسمه ی این بچه‌ها را در میادین شهر بسازند و نصب کنند . »
"آی اسپورت"
