واگذاری امتیاز نفت به ملوان که تا این لحظه با مخالفت واگذاری از سوی سازمان لیگ مواجه شده ، این روزها بیشترین چالش را در فضای مجازی و مباحث فنی دارد . مخالفان و موافق های بسیاری هم در دو طرف خاکریزها صف کشیده اند .
برخی مهدی تاج و مقاومت او در برابر واگذاری را ترس از رسانه و حساب بردن از عادل فردوسی پور و البته یک غلط بزرگ می دانند و بر این باورند که بهتر است امتیاز نفت تهران به ملوان انزلی واگذار شود که پر طرفدار است و بخشی از مردم را شاد خواهد کرد . این تعبیر به نظر می رسد ساده‌ترین راه برای خوشحال کردن مقطعی و رای آوردن در مجلس و دولت باشد و به تعبیری این کلاه آن کلاه کردن اقتصادی که نتیجه ی آن چیزی جز ورشکستگی نیست .
نفت ملی پوش بیشتری ساخته است
در پاسخ به آن ها که نفت را غیر مفید و بی هوادار می دانند باید با انگشت اشاره وحید امیری را نشان بدهیم ، ارسلان مطهری را ، همین طور مرتضی پورعلی گنجی ، علیرضا بیرانوند ، حق دوست و … که یا در تیم ملی بزرگسالان بودند یا در تیم های ملی پایه‌یی . حتی بازیکنان مستعدی مثل رضاوند ، بوعذار ، رضا علیاری ، شیخ ویسی و دیگرانی که آینده ی این فوتبال هستند در همین نفت تهران با امکانات تهران رشد کرده اند اما آیا ملوان در این دو سه سال این تعداد بازیکن ملی پوش تحویل داده است ؟
ملوانی‌ها با بالا بردن میانگین سنی خود دنبال نام های بزرگ قدیمی رفتند و در نهایت سودی برای تیم ملی نداشتند و تنها کنعانی زادگان و حسین حسینی را به تیم ملی رساندند که این دو هم سازه های پرسپولیس و استقلال بودند که آن جا خدمت سربازی را سپری می کردند . عزت الله پورقاز و سعید عزت اللهی از معدود بازیکنانی بودند که در این چند سال از ملوان پیراهن تیم ملی را به تن کردند .
در واقع راه اشتباه ملوان ، هم به تیم ملی ضربه زد و هم خود ملوان را به دسته ی پایین تر بود . حال پرسش اینجاست : آیا این فوتبال یک مسابقه نیست ؟ مسابقه فوتبالی برای رشد و تعالی که در آن برنده و بازنده وجود دارد ؟ آیا باید بازنده به اصطلاح میز را برگرداند و با پول پیروزی را بخرد یا باید همین پول و سرمایه ی عظیمی را که دارد درست برای ملوان هزینه کند ؟ اصلاً آیا باید این پول هنگفت را هزینه ی سازندگی جوان های انزلی در ملوان کرد یا خرید رای ها و بازی های سیاسی ؟
اگر پول در انزلی بود چرا ملوان مشکل مالی داشت ؟
این پول در انزلی بوده است ، اما به ملوان بی پول پرداخت نشده و حالا مردم انزلی حق دارند سوال کنند که چرا آن روزها که ملوان بی پول کارش به اعتصاب می کشید و «آه نداشت با ناله سودا کند» کسی برای این تیم دست به جیب نشد تا با یک پنجم این هزینه ملوان ریشه دار را در لیگ نگه دارد ؟
آیا باید حتماً ملوان سقوط می کرد و ناجی ها می آمدند و قوی سپید را مثل یک قهرمان نجات می دادند تا مردم انزلی را تحت تاثیر قرار دهند ؟ به نظر می‌رسد این بساط خرید و فروش امتیاز باید برچیده شود ، ملوان همین امسال دوباره به لیگ برتر برمی گردد ، چون ریشه اش اینجاست اما چون هوادار دارد ، نباید آن را اسیر سیاست کرد .
تهران 18میلیونی هم سهمیه لازم دارد
نفت تهران هم که هوادار ندارد بیشتر از اکثر تیم های لیگ برتری طی سال های اخیر راندمان داشته و هم عصای دست تیم ملی و کی روش بوده و هم لژیونر داشته که ارز به ایران برگردانده اند و هم در آسیا دوبار آبروداری کرده و یک بار به جمع هشت تیم برتر آسیا رسیده است .
نداشتن هوادار تنها ملاک ارزیابی مفید و غیرمفید بودن باشگاه‌ها نیست و تهران 18 میلیونی هم لیاقت این را دارد که چهار یا پنج سهمیه ی واقعی و نه خریدنی در لیگ برتر ایران داشته باشد تا جوان هایش رشد کنند .
دادن امتیاز آن هم به استانی دیگر حتی مُسکن هم محسوب نمی‌شود ، بلکه کاری است انتخاباتی و غیرورزشی که تنها چهار ماه کاربرد دارد و تیمی مثل ملوان مغرور را با غرور شکسته شده در همان مسیر اشتباهات نگه می‌دارد . با این رویه ، ملوان حتی در صورت خرید امتیاز نفت باز هم سقوط می کند ، چون متوجه نمی‌شود که اشتباهات مدیریتی اش و عدم حمایت مسوولان استانی‌اش چه تبعاتی خواهد داشت .
"تنظیم : محمد سرشته داری _ خبرگزاری مهر"
0 replies on “به جای مُسکن دادن ؛ فوتبال انزلی را سرپا کنید”
در مورد ملوان ، کاملاً درسته اما بحث خرید و فروش امتیاز باشگاه ها ، فقط با ثبت یک قانون حل میشه ، به این ترتیب که هر تیمی که منحل شد ، آخرین تیم سقوط کرده باید جایگزینش بشه ، بدون پرداخت حتی یک ریال !
توجه بفرمایید که متاسفانه پارسه ی لیگ یکی ، امتیازش رو به بادران لیگ دویی که حتی به پلی آف لیگ دو هم نرسید ، فروخت و حالا بادران ، داره به ریش امثال سپیدرود که با کلی تلاش صعود کردند ، می خنده .