نگاه تازه ی محمد مایلی‌کهن به علی دایی

محمد مایلی کهن بی‌تردید یکی از منحصر به فردترین مردان فوتبال ایران است . او که پیش از این در موضع انتقاد از علی دایی واقع شده بود ، اکنون به دفاع از دایی پرداخته و اعتقاد دارد باید توهین به علی دایی با یک حمایت همه‌جانبه صنفی روبه‌رو شود .

«ورزش سه» در ادامه نوشت : «سرمربی کنونی ملوانی‌ها که دغدغه ی ساختن فرهنگی تازه در فوتبال ، مهم‌ترین وجه ی شخصیت حرفه‌یی او را شکل می‌دهد ، در مصاحبه‌یی اختصاصی حرف‌هایی زد که بی‌شک از بااهمیت‌ترین نظرات و دیدگاه‌ها در فوتبال ماست .

گزیده ی این گفت‌وگو را با هم می‌خوانیم .

– (درباره حضور عالیشاه و نوراللهی در تیم تراکتورسازی) باید از شما سوالی بپرسم . اگر این بازیکنان فرزندان شما بودند ، شما فرزندت را به تیم لیگ برتری با امکانات بالا و پول دریافتی بالا می‌فرستادی یا یک تیم لیگ دسته اولی با امکانات بسیار اندک ؟

– این که تعیین شود هر بازیکن در کدام باشگاه به کار گرفته شود نیز برمی‌گردد به قاعده و قانون عمومی در این تیم‌ها . کار به جایی رسیده که من سرمربی از این روند در تیمم نمی‌توانم منتفع باشم اما در تیمی دیگر چنین برداشتی از حاصل فنی تیم‌های دیگر می‌شود . من کل ماجرا را دارای خدشه می‌دانم و اعتقاد دارم کل این ماجرا برای فوتبال ما ضرر ایجاد می‌کند .

– به نظر من وقتی قرار است بازیکن در دوران سربازی‌اش برود به یک تیم معمولی که فقط اسمش نظامی است ، خوب در تیم خودش بماند و هر سال مبلغی از تیم مورد نظر به سازمان نظام وظیفه پرداخت شود .

– مگر تیمی مثل پرسپولیس ندار است و قادر نیست مثلاً سالی ۱۰۰ یا ۲۰۰ میلیون به نظام وظیفه بدهد و از بازیکنش که حق استفاده از او را هم دارد ، بهره ببرد ؟ قطعاً من در رابطه با تمام فوتبال ایران می‌گویم .

– در دوران ما بازیکن‌ها به تیم‌های نظامی آن دوران مثل پاس که تیم شهربانی بود و عقاب و ملوان که تیم نیروی دریایی و هوایی بود می‌رفتند .

– در آن دوران بعضی از بازیکنان مانند مرحوم حجازی به تیم‌های نظامی نرفتند . مدیر تیم تاج ، پرویز خسروانی بود که خودش بالای قانون بود و فرمانده ی ژاندارمری بود اما بقیه ی بچه‌ها در سن خدمت از تیم‌ها می‌رفتند . مثلاً یادم هست اکبر میثاقیان و ابوالفضل مزدستان برای خدمت سربازی به تیم ملوان رفتند .

– در دهه ی ۶۰ البته جنگ تحمیلی هم بود و حساب و کتاب در خدمت نظام وظیفه ی عمومی جدی‌تر بود . یک بار ما به خاطر بازیکنی که خدمت نرفته بود ، ۳ بازی بازنده اعلام شدیم و قهرمانی در مسابقات هم از چنگ مان رفت .

– هیچ ایرادی ندارد که بازیکنان تیم ملوان بروند کنار دریا و زباله‌ها را جمع‌آوری کنند . بازیکنان تیم ما با یک نایلکس بزرگ کنار ساحل رفتند و زباله‌ها را جمع کردند ! این اتفاق نه تنها روی بازیکن‌ها بلکه روی تماشاگران هم تاثیر می‌گذارد .

– بازی تراکتور سازی و ملوان در جام حذفی را ما باختیم . داور ۲ پنالتی صددرصد برای ما نگرفت اما وقتی من به سمت داور رفتم و به او خسته نباشید گفتم . بهت‌زدگی را در صورتش دیدم . من حتی از داور برای اندک اعتراض بازیکنان عذر خواستم . داور باورش نمی‌شد اما به هر حال تحت تاثیر قرار گرفت !

– بعضی‌ها رفتارهای من را پرخاشگرانه می‌دانند . می‌دانید چرا ؟ به این خاطر که از نگاه آن ها حرف حق زدن و صراحت گویی پرخاشگری است و اخلاقی رفتار کردن رفتاری عجیب !

– علی‌ دایی چه من بخواهم ، چه نخواهم ، بخشی لاینفک از تاریخ فوتبال ماست . دایی رکورددار فوتبال ما و جهان است و برای فوتبال ما آبرو خریده است و توهین کردن به او از ابتدا تا انتهای بازی یک حرکت مطرود است .

– باید با رفتاری عملی این حرکت را محکوم کرد . من فکر می‌کنم کانون مربیان فوتبال می‌توانست در حرکتی هماهنگ از مربیان لیگ برتر دعوت کند به حرمت علی دایی یک بازی روی نیمکت تیم‌های خود ننشینند .

– از کانون مربیان بگذریم . این نظر و پیشنهاد من ، محمد مایلی‌کهن است که حاضرم به حرمت علی دایی یک بازی روی نیمکت ننشسته و این را از همه ی همکاران خودم هم بخواهم ! یک روز که برنامه ی لیگ برتر و لیگ دسته اول به هم نزدیک بود ، می‌شد و حالا از این به بعد هم می‌شود با حرکتی هماهنگ مربیان از نشستن روی نیمکت‌ها خودداری کنند .

– چند وقت پیش من با یکی از دوستان ملاقات کردم و برای رفتن به جایی سوار اتومبیلش شدم . دیدم کمربند نبسته . از او که خیلی معروف‌تر و شناخته‌شده‌تر از من در جامعه هست ، خواستم کمربندش را ببندد اما او که از عزیزان با نجابت فوتبال ماست گفت نه حاجی ، ولش کن پلیس‌ها ما را جریمه نمی‌کنند و تازه اگر جریمه هم کنند می‌روم و یک دقیقه همه خلافی را صفر می‌کنم ! وقتی این عزیز چنین اعتقادی در فرهنگ جامعه درباره ی رفتاری که باید الگو و فرهنگ باشد ، دارد چه انتظاری دارید من حرف حق بزنم و جامعه در حرکتی سمبلیک ، خودش و واقعیت‌هایش را با اصول من هماهنگ کند ؟

– خیلی از رفتارها ممکن است سمبلیک باشد . درباره ی علی دایی هم اعتقاد دارم این حرکت سمبلیک باید انجام شود . توهین به علی دایی توهین به کل جامعه فوتبال است . توهین به مربی و بازیکن و حتی داور است . چرا باید به علی دایی توهین شود ؟ او چه کرده ؟ جز این که در ۲۰ سال گذشته فوتبال ما را به دنیا شناسانده و اگر در فوتبال دنیا امروز ما را می‌شناسند به خاطر آدم‌هایی مثل همین علی دایی بوده است .

– من محسن خلیلی را از امیدهای مان آوردم و یک ۱۰ دقیقه‌یی در سال ۸۰ به او بازی دادم . امیدوار بودم آن قدر تلاش کند که هفته ی بعد ۱۰ دقیقه را بکنم ۱۵ دقیقه و ۳۰ دقیقه اما دیدم او در زمین از جایش تکان نمی‌خورد . به او اعتراض کردم و گفتم چرا تلاش نکردی ، جواب داد حاجی کفش‌هایم تنگ بود . به او گفتم تو که بازیکن حرفه‌یی هستی و ۲۰ سالت هم شده ، هنوز نمی‌دانی چه کفشی باید بپوشی ؟ به محسن گفتم برگرد سر تمرین تیم امیدها و هر وقت بزرگ شدی برگرد تیم بزرگسالان . او هم سرش را پایین انداخت و رفت و چند روز دیگر برگشت و شد محسن خلیلی و در همین بازی ۱۵ سال قبل در ۲۰ سالگی به استقلال گل زد و بعد‌ها در داربی رفت و برگشت به استقلال گل زد و آقای گل شد و اگر آن مصدومیت برایش پیش نمی‌آمد آمار عملکردش بسیار بهتر هم می‌شد .

"ایسنا"