درگیری محمد مایلی کهن سرمربی ملوان با عبدالحمید رمضانی مدیرعامل نساجی قایمشهر در حالی رقم خورد که سرمربی ملوان در اظهارنظر پس از این اتفاق عنوان کرده ، یک دلال به داور توهین کرد و وظیفه ی انسانی مایلی کهن بوده که از داور دفاع کند .
پرسش این است که متر محمد مایلی کهن برای دلال خواندن یک نفر یا قلدر و داروغه نامدین دایی ، یا برخورد با کی روش چیست ؟ آیا محمد مایلی کهن حکم از قاضی دارد که فلان مدیرعامل دلال است و کی روش کاپیتان مار و گرگ هاست و دایی داروغه و آقا قلدره و امیر قلعه نویی گروهبان قندلی است و …
مایلی کهن تقریباً با همه ی بزرگان فوتبال ایران درگیر شده است . او در سال ۸۵ با آری هان بزرگ در پرسپولیس درگیر شد ، در سال ۸۷ به قطبی گفت : « دیوانه ی عاقل مات کن » ! وی بعد از این با نلو وینگادا درگیر شد و حتی حمید استیلی که شاگرد خودش بوده هم از انتقادهای مایلی کهن در امان نبود .
مایلی کهن روی خط زنده ی برنامه ی ۹۰ به عادل فردوسی پور لقب « عادل کی روشی پور » داد ! و قبل از آن هم به دنیزلی پریده و او را مربی درجه ی سوم نامیده بود . بعدها مایلی کهن دایی را پول پرست نامید و در نهایت با شکایت علی دایی به زندان افتاد .
در واقع محمد مایلی کهن خیلی ساده به دیگران اتهام می زند و روی آن ها اسم می گذارد ، در حالی که حتی اگر قاضی هم حکم بدهد که فلانی پول پرست است و یا دلال و … باز هم حفظ آبروی مومن مهم است و نمی توان حکم قاضی را فریاد زد ، مگر به تشخیص خود قاضی .
محمد مایلی کهن که طی بیست سال اخیر موفقیت چشمگیری در فوتبال نداشته است ، به نظر می رسد در این رابطه بسیار ساده آبروی دیگران را به بازی می گیرد . در حالی که اگر کسی به خودش چنین القابی را نسبت دهد ، معلوم نیست چه قدر تاب می آورد .
کاش محمد مایلی کهن کمی خویشتن داری کند و شرایط را بهتر جلو ببرد . قاعدتاً درگیری با این و آن چندان جالب نیست . اگر هم فردی مرتکب تخلفی می شود و یا در فوتبال خطایی انجام می دهد که اخلاقی نیست ی، باید مراجع قضایی و کمیته انضباطی به آن رسیدگی کند نه یک سرمربی و پیشکسوت فوتبال .
"خبرگزاری مهر"
