وقتی حق فوتبال را نمی‌دهند و علیه‌اش حرف می‌زنند

از وقتی فوتبال ایران نام “حرفه‌یی” به خود گرفت ، خرج باشگاه‌ها چند برابر شد اما دخل آن‌ها همانی که بود ، ماند . این طور شد که باشگاه‌ها کاسه ی چه کنم دست گرفتند و سال به سال به بدهی‌های شان اضافه شد . هر سال به جای جام و مدال ، برگه ی شکایت طلبکاران در ساختمان باشگاه‌ها جا می‌گرفت و در این میان چند باشگاه هم به کلی نابود شدند .

در همین اوقات بود که بحث درآمدهای روشن و تضمین شده ی فوتبال مطرح شد و در کنار درآمد بلیت‌فروشی و حمایت هواداران ، مبحث حق پخش تلویزیونی فوتبال هم مطرح شد ؛ مبحثی که سال‌های زیادی است در کشورهای صاحب فوتبال حل شده و دیگر مساله ی حادی محسوب نمی‌شود و کاملاً عادی است .

صداوسیمای ایران اما پول فوتبال را نمی‌دهد ؛ پول نمی‌دهد و زور فوتبال هم به آن نمی‌رسد که حقش را بگیرد . با این حال هنوز هم تعداد زیادی از باشگاه‌های ایرانی چشم‌شان به دست تلویزیون است تا چه شود که پول فوتبال را بدهد .

تلویزیون ایران ، فوتبال‌های باشگاهی کشورهای صاحب نام مثل اسپانیا ، ایتالیا ، انگلیس و آلمان را پخش می‌کند و در ازایش به شبکه‌های خارجی پول می‌پردازد اما وقتی فوتبال داخلی را پخش می‌کند و از حاصل تلاش فوتبالی‌ها درآمد هنگفت کسب می‌کند ، پرداخت پول به فوتبال ، تبدیل می‌شود به بدترین توهین به تلویزیون و مدیرانش .

از طرف دیگر ، صداوسیما همیشه یکی از منتقدترین رسانه‌ها نسبت به وضعیت مالی فوتبال ایران بوده است . این رسانه همواره در گزارش‌های تحلیلی و حاشیه‌یی‌اش از فوتبال درباره ی پول‌های خرج شده در فوتبال و بدهی‌ها و طلبکاران با طعنه و کنایه حرف می‌زند ، حال آن که یکی از مقصران اصلی این ناهنجاری ، خود صداوسیما است .

در تازه‌ترین انتقادهای تلویزیون به فوتبال ، صحبت‌های مجری محبوب و معروف برنامه ی “دورهمی” درباره ی فوتبال و حاشیه‌های آن است . تلویزیون به خوبی از پتانسیل هنرمندان محبوب و چیره‌دست خود برای جلب توجه ی مخاطبان استفاده می‌کند و در این کار تا حدود زیادی هم موفق است . فردی مثل مهران مدیری به عنوان یک طنزپرداز متبحر به خوبی از خلاءها و ایرادهای فوتبال برای خنداندن مردم استفاده می‌کند اما مدیران صداوسیما باید بدانند که در وجود برخی از این ایرادها ، نقش دارند و بخشی از تقصیر به گردن آن‌ها است .

خنداندن مردم کاری پسندیده است و ایجاد نشاط در جمع خانواده‌ها بسیار مطلوب است اما نشود که چوب لای چرخ فوتبال بیندازند و به پیکر افتاده‌اش سنگ بزنند . انتقاد از فوتبال فراوان است اما نقدهای سوزنده ی ارگانی که خود در بخشی از این مشکلات تقصیر دارد ، بی‌معرفتی و بی‌انصافی است .

"ایسنا"